ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ της ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ

Η σχιζοφρένεια όπως λέει και η λέξη, αφορά μια κατάσταση όπου το νευρικό σύστημα ή ο ψυχισμός του ατόμου τελούν υπό κατάρρευση.

Το πιο συνηθισμένο της σύμπτωμα είναι οι ακουστικές παραισθήσεις. Το άτομο δηλαδή αισθάνεται ήχους ή ομιλίες οι οποίοι δεν υπάρχουν στο εξωτερικό περιβάλλον και προέρχονται από το μυαλό του και τους μπερδεύει πολλές φορές και νομίζει ότι είναι πραγματικοί. Αυτοί μπορεί να έχουν τον χαρακτήρα επίκρισης, δηλαδή να είναι σαν τύψεις. Να σχολιάζουν το ίδιο και την συμπεριφορά του και μάλιστα πολλές φορές να το προτρέπουν σε πράξεις, οι οποίες είναι παράλογες.

Το άτομο αισθάνεται πως είναι η εσωτερική φωνή της συνείδησης του και της δίνει απόλυτο δίκιο, την θεοποιεί κατά κάποιο τρόπο, και λανθασμένα την ακολουθεί, με αποτέλεσμα κάποιες φορές να προβαίνει σε ανάρμοστες πράξεις.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ παραισθήσεων

Άλλα συμπτώματα μπορεί να αφορούν την όραση. Να βλέπει δηλαδή το άτομο παραστάσεις και εικόνες που δεν υπάρχουν και να τις θεωρεί αληθινές. Μπορεί να το φοβίσουν και να τρομοκρατείται ή να έχει άλλες αρνητικές αντιδράσεις.  Μπορεί να αρχίσει να πιστεύει οτιδήποτε εξωπραγματικό. Για παράδειγμα  ότι υπάρχει απειλή επίθεσης ή πολέμου. Έτσι μπορεί να προσπαθεί να λάβει μέτρα προστασίας του εαυτού του, τα οποία φαίνονται παράλογα και αστεία. Μπορεί να νομίζει επίσης ότι διαβάζουν τη σκέψη του και μπορούν να καταλάβουν τις προθέσεις του. Όχι μόνο με την επαφή μαζί του αλλά και από απόσταση μέσω της τεχνολογίας. Όπως μέσω του υπολογιστή, της τηλεόρασης ή του δορυφόρου.

ΟΜΙΛΙΑ και πώς επηρεάζεται

Επίσης ένα άλλο κοινό σύμπτωμα είναι να αποδιοργανωθεί η ομιλία του ατόμου. Το άτομο να μιλάει με ένα δικό του τρόπο, που έχει άλλη λογική από την κοινά παραδεκτή. Να μην έχει καμία συναίσθηση ότι οι άλλοι έχουν ανάγκη να τον καταλάβουν. Αυτό το ονομάζουμε αποδιοργανωμένη ομιλία. 

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ της σχιζοφρένειας και κοινωνικές επιπτώσεις

Η πιο κοινή συνέπεια της σχιζοφρένειας είναι η κοινωνική απόσυρση και το κλείσιμο του ατόμου στον εαυτό του. Δευτερεύοντος  προβλήματα με το νόμο, αν το άτομο έχει επικίνδυνη ή περίεργη συμπεριφορά. Επίσης μπορεί να είναι επικίνδυνο για τον εαυτό του, όπως συμβαίνει με όλες τις ψυχικές παθήσεις. Σε κάθε περίπτωση η θεραπεία είναι η λύση και όχι η ποινικοποίηση του ή το να κατηγορηθεί, καθώς ό,τι κάνει, το κάνει χωρίς την υγιή του βούληση.

ΣΧΙΖΟΜΟΡΦΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ σε κανονικούς ανθρώπους

Για να γίνει κατανοητή η μορφή της πάθησης μπορούμε να αναφέρουμε κάποια χαρακτηριστικά που έχουν βιώσει όλοι. Τέτοια είναι να νομίζουμε ότι μας απατάει το αγαπημένο μας πρόσωπο ζηλεύοντας, ενώ δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Ότι μας ακολουθούν από πίσω τη νύχτα ενώ αυτό δεν συμβαίνει και η καχυποψία ότι θα μας κάνουν κακό ή το ότι θέλουν να μας εξαπατήσουν όλοι, που συχνά παρατηρείτε σε αρκετούς ανθρώπους. Επίσης κάθε μορφής παρερμηνείες και παρεξηγήσεις. Όλα αυτά προφανώς δεν χρήζουν φαρμακευτικής αγωγής. Στην σχιζοφρένεια φτάνουν σε ακραίο βαθμό και έχουμε πλήρη αποδιοργάνωση και άγνοια της κατάστασης. Το άτομο δεν μπορεί να τα αναστοχαστεί και να κρίνει.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ της σχιζοφρένειας

Θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο νευρικής ανωμαλίας. Η βλάβη που αφορά την σχιζοφρενική ψύχωση δεν είναι εντοπισμένη. Είναι πολύ λεπτής υφής. Δεν είναι ορατή με τις μεθόδους απεικόνισης που υπάρχουν. Ο ψυχίατρος με την εμπειρία του και την κλινική συνέντευξη, όπως και με την επαφή με τα άτομα του περιβάλλοντος του ασθενούς μπορεί να την διακρίνει. Τα κοινωνικά με τα βιολογικά αίτια δεν έχουν σαφή όρια και δεν μπορούν να αλληλοαποκλειστούν. Αν και η επιστήμη κλείνει προς τον εντοπισμό κάποιας βλάβης νευροχημικής υφής. Όπως είναι η ανεπαρκής έκκληση ντοπαμίνης από τον εγκέφαλο. Οι ψυχολογικές θεωρίες που αναφέρονται σε κοινωνικά αίτια είναι πολλές και αλληλοσυγκρουόμενες και δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα. Τονίζουν το οικογενειακό περιβάλλον, τραυματικά γεγονότα και την εξέλιξη της προσωπικότητας του ατόμου σε σχέση με τους παράγοντες που την επηρεάζουν.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ της σχιζοφρένειας - τι περιλαμβάνει

Η θεραπεία κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει φάρμακα. Η νοσηλεία στην αρχή είναι συνήθως απαραίτητη. Είτε με τη θέληση είτε χωρίς τη θέληση του ασθενούς, αν έχει προβεί σε επικίνδυνες ενέργειες για τον εαυτό του ή τους άλλους. Στις μέρες μας αν ο ασθενής και η οικογένεια του είναι συνεργάσιμοι, το άτομο με σχιζοφρένεια μπορεί να διαμείνει εκτός ιδρυμάτων και να ζήσει μια λειτουργική ζωή. Κάποιοι με ισχυρή θέληση καταφέρνουν να εργαστούν και να είναι μακροπρόθεσμα ικανοποιητικά λειτουργικοί. Αλλά οπωσδήποτε τους περισσότερους το πρόβλημα δεν τους εγκαταλείπει εντελώς και θα πρέπει να λαμβάνουν κάποια βοήθεια.  

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ για το πώς επικοινωνούμε

Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να μπαίνουμε σε διάλογο και να αντικρούουμε τις παράλογες ιδέες του ατόμου, καθώς αυτό μπορεί να τον κάνει χειρότερα. Η πίστη του σε αυτές είναι ιδιαίτερα ισχυρή και δεν πείθεται συνήθως. Μπορεί να γίνει χειρότερα και να αγχωθεί. Θα πρέπει να ακολουθούνται οι οδηγίες του γιατρού κατά γράμμα και να αναλάβει ο ίδιος να διαχειριστεί τα συμπτώματα. Όσο και αν είναι ένα αγαπημένο μας πρόσωπο μπορεί να μην είναι σε θέση να μας καταλάβει λόγω της πάθησης. Η συμπτωματολογία είναι πάρα πολύ πλατιά και ότι αναφέρθηκε εδώ είναι κάποια βασικά σημεία. Κάποιο άτομο μπορεί να παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα ή ιδέες. Το πιο κοινό χαρακτηριστικό για να συνοψίσουμε, είναι η πλήρης απώλεια επαφής με το περιβάλλον και την κανονική επικοινωνία.

Info:

Ευχαριστούμε τον Ψυχολόγο κ. Σταύρο Μπουρδάκη, διπλωματούχο Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.   (stavrosbourdakis@gmail.com).