Το σύνδρομο Asperger ανήκει στην ομάδα των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών (Δ.Α.Δ.), και αποτελεί την πιο ήπια μορφή του αυτιστικού φάσματος.

Τα παιδιά με αυτό το σύνδρομο έχουν φυσιολογική διανοητική ανάπτυξη και αναπτυγμένες τις γλωσσικές τους δεξιότητες. Υστερούν στο κομμάτι της επικοινωνίας και στις κοινωνικές τους σχέσεις.  Αντιλαμβάνονται με έναν διαφορετικό τρόπο τον κόσμο και δυσκολεύονται πολύ να ακολουθήσουν τους κανόνες που αφορούν την κοινωνική αλληλεπίδραση.

Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger , φαίνεται να έχουν πολλές ομοιότητες με τα παιδιά με αυτισμό, όμως διαφέρουν στη λεκτική τους επικοινωνία και έχουν μέση ή ανώτερη νοημοσύνη.

Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά, τα οποία συνήθως εμφανίζονται μεταξύ των 5 έως 8 χρόνων:

• Δείχνουν ανωριμότητα στο να ξεκινήσουν ή να διαχειριστούν μια συζήτηση.
• Δεν μπορούν να κάνουν φίλους, ενώ το θέλουν.
• Δεν εκφράζονται συναισθηματικά.
• Αδυνατούν να καταλάβουν πότε ο συνομιλητής του αστειεύεται ή ειρωνεύεται.
• Ακολουθούν στερεότυπες συμπεριφορές.
• Δείχνουν δυσκολία στο να φέρουν εις πέρας καθημερινές ευθύνες.
• Δεν εμφανίζουν την εικόνα παιδιών με νοητική υστέρηση.
• Δεν εμφανίζουν την εικόνα παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες παρουσιάζουν τα παιδιά με αυτισμό.
• Ως την ηλικία των 4 χρόνων, έχουν καθαρή ομιλία και έτσι έχουν ένα πολύ καλό λεξιλόγιο.
• Στον καθημερινό τους λόγο, ακολουθούν τους γραμματικούς κανόνες.
• Παρουσιάζουν υψηλή μαθηματική ικανότητα.
• Είναι πολύ καλά στους τομείς των υπολογιστών και της μουσικής, καθώς στηρίζονται στο κομμάτι της μνήμης και της λογικής.
• Δείχνουν ικανότατη επιδεξιότητα στα πάζλ και στις κατασκευές.
• Λατρεύουν την τάξη και την οριοθέτηση των πραγμάτων.
• Έχουν την ικανότητα διαχείριση του χρόνου.
• Στη εφηβεία, μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης

Το σύνδρομο Asperger- Αs σχετίζεται με τη διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη), με τη διάσπαση ελλειμματικής προσοχής με ή και χωρίς την υπερκινητικότητα και με το σύνδρομο Tourette (σχέση με τα τικ).

Τα παιδιά με αυτό το σύνδρομο παρουσιάζουν συγκεκριμένες μαθησιακές δυσκολίες. Αυτές οι δυσκολίες αναφέρονται στο φαινόμενο της Δυσλεξίας, καθώς παρουσιάζουν δυσκολίες στον γραπτό λόγο, στην ανάγνωση, στην ορθογραφία και στους κανόνες της γραμματικής. Το πρόγραμμα, όμως, παρέμβασης διαφέρει από αυτό που γίνεται σε παιδιά με δυσλεξία, καθώς το σύνδρομο αυτό είναι η υποκατηγορία του αυτισμού.

Επίσης, μπορεί οι γενετικοί και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες να ευθύνονται για το σύνδρομο Asperger και τη δυσλεξία, όμως, στο κομμάτι της δυσλεξίας, επηρεάζονται μόνο ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Τέλος, κάποιο τραυματικό γεγονός ή κάποια αρρώστια μπορούν να προκαλέσουν δυσλεξία, όχι όμως, το σύνδρομο Asperger.

Η αντιμετώπιση  του συνδρόμου Asperger, μπορεί να βασίζεται στις εξής ενέργειες:

• Τα παιδιά να φτιάχνουν παζλ και να περιγράφουν την εικόνα που σχηματίστηκε, με τη χρήση καρτών όπου είναι γραμμένες οι λέξεις που θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν για την περιγραφή.
• Να κατασκευάζουν με τα Lego διάφορα παιχνίδια, ακολουθώντας τις οδηγίες με τις αντίστοιχες εικόνες.
• Να διαβάζουν βιβλία, όχι σύμφωνα με την ηλικία τους, αλλά σύμφωνα με το αναγνωστικό τους επίπεδο και να περιγράφουν προφορικώς ή γραπτώς αυτό που κατάλαβαν.
• Να διαβάζουν βιβλία που περιέχουν προτάσεις για την αντιμετώπιση κοινωνικών καταστάσεων.
• Να χρησιμοποιούν εικονοκάρτες για την ανάπτυξη του λεξιλογίου και του εκφραστικού λόγου.
• Να κάνουν παιχνίδια με στόχο την αναγνώριση και τη διαχείριση των συναισθημάτων, ανάλογα με τις καταστάσεις που βρίσκονται κάθε φορά τα παιδιά.
• Να κάνουν ασκήσεις με αριθμητικές έννοιες και πράξεις.
• Να λύνουν προβλήματα μέχρι 4 πράξεων.

Όπως σε όλα τα σύνδρομα, έτσι και στο σύνδρομο Asperger, η έγκυρη διάγνωση και η αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση μπορούν ως ένα μεγάλο βαθμό να βελτιώσουν τη ζωή των παιδιών και να τα βοηθήσουν να γίνουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας, στην ενήλικη ζωή τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Σαββούλα Μάλλιου- Κριαρά (2014). Το Σύνδρομο Asperger. Αθήνα

Γενά Αγγελική (2002). Αυτισμός και Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές: Αξιολόγηση- Διάγνωση- Αντιμετώπιση. Αθήνα

American Psychiatric Association (1980) Diagnostic and Statistical manual (Third Edition). Washington DC: American Psychiatric Association

Wing, L. (1979). Mentally retarded children in Camperwell (London). In H. Hafner (ed.), Estimating needs for mental health care. Berlin: Springer

Info

• την ειδική παιδαγωγό Κα Ιωάννα Δημητριάδου ( idimitriadou@yahoo.gr ) διπλωματούχο Ψυχολογίας στην Εκπαίδευση και με μετεκπαίδευση σε θέματα που αφορούν τη <<Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες>>. Ασχολείται με την αποκατάσταση παιδιών και εφήβων με δυσλεξία, και μαθησιακές δυσκολίες. Είναι μέλος του International Dyslexia Association , του Orton Gillingham Academy και του Dyscalculia Training Center.
• Αρθρογραφεί για θέματα δυσλεξίας και μαθησιακών δυσκολιών. Έχει γράψει τα eBooks, Γραμματική με μια άλλη Οπτική, απλοποίηση βιβλίων της Ιστορίας του Δημοτικού και του Γυμνασίου, Βασικοί Κανόνες Γραφής και Αντιμετώπιση της Δυσορθογραφίας μέσω της Γραμματικής σειρά βιβλίων που αποτελεί μια ολοκληρωμένη μεθοδολογία παρέμβασης και απευθύνεται σε ειδικούς, εκπαιδευτικούς και γονείς. Κυκλοφορεί στα upbility.gr/collections